De eerste twee weken in Yogyakarta
Door: Anouk Over
Blijf op de hoogte en volg Anouk
24 Februari 2015 | Indonesië, Jogjakarta
Na maanden van voorbereidingen was de grote dag dan eindelijk aangebroken. Het was 9 februari een dag die ik waarschijnlijk nooit zal vergeten. In de auto richting Schiphol rolde de tranen al over mijn wangen. Ik kreeg ineens het besef dat ik mijn vertrouwde omgeving en de mensen die van mij houden voor een halfjaar moest gaan missen. Eenmaal aangekomen op Schiphol ging het allemaal heel snel. De laatste dingetjes moesten nog geregeld worden(want ik had natuurlijk weer te veel kilo's bij) en daar was dan het moment waar ik het meest tegen opzag 'afscheid nemen van mijn liefste'. Tranen in mijn ogen en tranen in de ogen van familie en vrienden. Nog snel een laatste kus en een dikke knuffel en daar verdwenen we dan door de poortjes van de douane.
Zittend in het grote vliegtuig die steeds een stukje verder in de lucht verdween nam ik afscheid van mijn omgeving en kon de grote reis beginnen.
De reis van Amsterdam naar Jakarta was een lange reis, maar we werden top verzorgd. Na een reis van 15 uur kwamen we aan in Jakarta. Hier moesten we overstappen voor naar Yogyakarta te kunnen gaan. De reis van Jakarta naar Yogyakarta duurde maar een klein uurtje tijdens deze vlucht ben ik als een blok in slaapgevallen. Eenmaal aangekomen in Yogyakarta werden we door meerdere mensen ontvangen van de UNY. Hier ontmoeten we direct onze mentoren, Joan en Retno en de hoofdbegeleider Mas Déde. We werden vervolgens naar onze tijdelijke verblijfplaats gebracht waar we even konden uitrusten. Later op de dag waren we door onze mentoren uitgenodigd voor een etentje. Zo moe dat we waren van de lange reis vielen we vervolgens allemaal als een blok in slaap. De eerste twee dagen van ons avontuur zaten er op.
Vanaf de derde dag ging het allemaal heel snel. We werden verwelkomt op de UNY en gingen opzoek naar een boarding house. Deze zoektocht was toch moeilijker dan we verwacht hadden. Veel kamers waren smerig of uitgeleefd en het was heel normaal dat je een hele familie mier in je kamer had. Na verschillende huizen gezien te hebben, kwamen we terecht bij, Griya Anggitan. Het zag er allemaal prima uit en besloten onze spullen naar hier te verhuizen. De eerste twee weken moesten we met z'n tweeën op een kamer zitten tot er nog twee kamers vrij kwamen. Ik wist van te voren wel dat ik mij zal moeten aanpassen en dat niet alles zo vanzelfsprekend is, maar dat ik kwam te dealen met een mierennest in mijn bed en een kakkerlak op de kamer was wel even schrikken. Direct zijn we de kamer grondig gaan schoonmaken zodat het kakkerlak onvriendelijk werd.
Naast het zoeken van een boarding house hebben we al twee lessen gehad op de universiteit, traditionele dans en Bahasa Indonesia. Het schrijven van Bahasa Indonesia is niet moeilijk, maar sommige woorden uitspreken is erg lastig. Zo kennen wij namelijk niet de rollende rrrr die je moet uitspreken met je tong tegen je gehemelte in plaats vanuit je keel.
Het is zo mooi om te zien en te ervaren hoe aardig en behulpzaam de mensen hier zijn. Ze begroeten elkaar allemaal vriendelijk en staan voor elkaar klaar. Zo hebben wij Tika ontmoet een jonge vrouw die enkele jaren geleden de begeleiding deed voor studenten zoals wij. Zij en haar man helpen ons overal bij en staan klaar als je hun nodig hebt. Ze nemen ons mee naar de club, karaoke en laten ons de mooiste plekjes van Indonesië zien. Gisteren zijn we met ze naar het strand geweest en het was serieus het mooiste strand dat ik ooit heb gezien, wit zand met helder blauw water. Het was net een paradijs.
Ohja en wat ik natuurlijk niet vergeten mag, is dat we allemaal een scooter hebben gehuurd en ons verplaatsen in het drukke verkeer van Yogyakarta. Nooit gedacht dat ik na een dikke week mij al in dit verkeer zal mengen.
Elke dag ontmoeten we nieuwe mensen, elke dag geniet ik weer van de kleinste dingen ondanks dat dingen soms kunnen tegenvallen. Het is een indrukwekkende stad waar ik nog veel avonturen ga beleven.
Veel liefs van mij! x
Zittend in het grote vliegtuig die steeds een stukje verder in de lucht verdween nam ik afscheid van mijn omgeving en kon de grote reis beginnen.
De reis van Amsterdam naar Jakarta was een lange reis, maar we werden top verzorgd. Na een reis van 15 uur kwamen we aan in Jakarta. Hier moesten we overstappen voor naar Yogyakarta te kunnen gaan. De reis van Jakarta naar Yogyakarta duurde maar een klein uurtje tijdens deze vlucht ben ik als een blok in slaapgevallen. Eenmaal aangekomen in Yogyakarta werden we door meerdere mensen ontvangen van de UNY. Hier ontmoeten we direct onze mentoren, Joan en Retno en de hoofdbegeleider Mas Déde. We werden vervolgens naar onze tijdelijke verblijfplaats gebracht waar we even konden uitrusten. Later op de dag waren we door onze mentoren uitgenodigd voor een etentje. Zo moe dat we waren van de lange reis vielen we vervolgens allemaal als een blok in slaap. De eerste twee dagen van ons avontuur zaten er op.
Vanaf de derde dag ging het allemaal heel snel. We werden verwelkomt op de UNY en gingen opzoek naar een boarding house. Deze zoektocht was toch moeilijker dan we verwacht hadden. Veel kamers waren smerig of uitgeleefd en het was heel normaal dat je een hele familie mier in je kamer had. Na verschillende huizen gezien te hebben, kwamen we terecht bij, Griya Anggitan. Het zag er allemaal prima uit en besloten onze spullen naar hier te verhuizen. De eerste twee weken moesten we met z'n tweeën op een kamer zitten tot er nog twee kamers vrij kwamen. Ik wist van te voren wel dat ik mij zal moeten aanpassen en dat niet alles zo vanzelfsprekend is, maar dat ik kwam te dealen met een mierennest in mijn bed en een kakkerlak op de kamer was wel even schrikken. Direct zijn we de kamer grondig gaan schoonmaken zodat het kakkerlak onvriendelijk werd.
Naast het zoeken van een boarding house hebben we al twee lessen gehad op de universiteit, traditionele dans en Bahasa Indonesia. Het schrijven van Bahasa Indonesia is niet moeilijk, maar sommige woorden uitspreken is erg lastig. Zo kennen wij namelijk niet de rollende rrrr die je moet uitspreken met je tong tegen je gehemelte in plaats vanuit je keel.
Het is zo mooi om te zien en te ervaren hoe aardig en behulpzaam de mensen hier zijn. Ze begroeten elkaar allemaal vriendelijk en staan voor elkaar klaar. Zo hebben wij Tika ontmoet een jonge vrouw die enkele jaren geleden de begeleiding deed voor studenten zoals wij. Zij en haar man helpen ons overal bij en staan klaar als je hun nodig hebt. Ze nemen ons mee naar de club, karaoke en laten ons de mooiste plekjes van Indonesië zien. Gisteren zijn we met ze naar het strand geweest en het was serieus het mooiste strand dat ik ooit heb gezien, wit zand met helder blauw water. Het was net een paradijs.
Ohja en wat ik natuurlijk niet vergeten mag, is dat we allemaal een scooter hebben gehuurd en ons verplaatsen in het drukke verkeer van Yogyakarta. Nooit gedacht dat ik na een dikke week mij al in dit verkeer zal mengen.
Elke dag ontmoeten we nieuwe mensen, elke dag geniet ik weer van de kleinste dingen ondanks dat dingen soms kunnen tegenvallen. Het is een indrukwekkende stad waar ik nog veel avonturen ga beleven.
Veel liefs van mij! x
-
24 Februari 2015 - 12:53
Jeroen Over:
Ha Zus!
Leuk om te lezen hoe het met je gaat.
Mocht je een sterke man nodig hebben om de kakkerlakken weg te jagen kun je altijd bellen! :)
Veel plezier en ik kijk al uit naar je volgende verslag.
X -
24 Februari 2015 - 14:08
Tyrine:
Noukie!
Super leuk en kei fijn om te lezen wat je daar allemaal beleefd!
Bah bah, mieren en kakkerlakken in je bed/kamer is niet niets.
Ik moet er niet aan denken, haha! Super knap dat jij er mee kunt "dealen"!
Fijn dat dat probleem uit de weg is geruimd ;)
Ben nu al benieuwd naar je avontuurlijke foto's van de indrukwekkende stad.
Heeeeel veel plezier en geniet van elk moment!
Dikke kus en veel liefs,
xoxo
Ps. Nu je wifi hebt, niet meer zo lang wachten met het schrijven van je verhalen hè, hihi ;) -
24 Februari 2015 - 15:56
Johanna:
Hoi Anouk,
Leuk om te lezen hoe het met je gaat, het zal inderdaad wel even aanpassen zijn maar het lijkt je goed af te gaan. Dapper hoor dealen met kakkerlakken en ander ongedierte, mijn hartslag slaat al op hol van een spinnetje, maar goed, je hebt het opgelost.
Wat zal jij 'n indrukken opdoen, geniet er van!
Ben benieuwd naar wat je de volgende keer te vertellen hebt, dikke kus, Johanna -
24 Februari 2015 - 19:31
Chrisje:
Spannend he Noukie het leven daar.Ik ben super trots op je dat je dit doet.Het is een hele ervaring die je nooit zal vergeten. mama -
02 Maart 2015 - 12:13
Theo & Feli:
Hey lieve Anouk,
Eindelijk iets van ons. Dat het de eerste dagen wat moeizaam van start ging is niet abnormaal, je komt toch toe in een heel onbekend deel van de wereld. Ik hoor jou nog zeggen dat je niet eens wist waar je de eerste nacht zou slapen, op zich toch al een groot avontuur. Maar ik begrijp dat je het nu wel naar je zin hebt, allemaal aardige en behulpzame mensen daar, dat is dan toch fijn.
Geniet met volle teugen van de prachtige omgeving en de cultuur aldaar.
Hier gaat stilaan de winter de lucht uit, dus nog een beetje geduld om hier ook weer wat te genieten.
Amuseer je maar en het ga je goed!
Knuffel van Theo en Feli. -
03 Maart 2015 - 21:53
Sandra:
Geniet ervan!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
